De kinderen werden ondergedompeld in de fasen van een project. Een volledige week wouden we wijden aan het vooronderzoek. We gingen buiten de schoolmuren en probeerden hetgeen rondom ons te begrijpen. Door de kinderen de wereld in vraag te laten stellen kwamen we al snel tot een overvloed aan interessante onderzoeksvragen:
- Waarom kunnen boten drijven?
- Waarom groeien er geen bomen op de maan?
- Hoe is alles ontstaan?
- ...
- Waarom kunnen boten drijven?
- Waarom groeien er geen bomen op de maan?
- Hoe is alles ontstaan?
- ...
Deze vragen deelden we onder in 7 onderwerpen: de ruimte, boten, vroeger, verkeer, techniek, het lichaam én natuur. Na een eerste stemronde - waarbij ze een groene (1e keuze), gele (2e keuze) en rode stem (niet!) mochten uitbrengen - bleven er nog 3 onderwerpen over: natuur, vroeger en boten. We diepten deze onderwerpen uit en gingen na wat we bij deze projecten konden leren, maken én doen. de tweede stemronde werd de beslissende...
Geen twijfel mogelijk, onze klasdemocratie besliste voor project natuur!
Een eerste uitstap kon plaatsvinden. Naar waar? Het Muziekbos natuurlijk!
Al lopend haalden we nipt de belbus. Oef!
Aangekomen in het Muziekbos mochten we het huisje gebruiken van een lieve heks. De heks was er jammer genoeg niet, al hadden enkele kinderen de zwarte hoed van de heks gespot in de bomen. Even paniek, maar gelukkig was het een heel lieve heks!
We trekken het bos in en gaan aan de hand van onze zintuigen de natuur rondom ons verkennen.
De kinderen sluiten de ogen en kiezen een zintuig om mee te starten door naar hun ogen, neus, mond, oren of handen aan te wijzen. Een meerderheid heeft precies nog wat honger en kiest voor smaak. Ze gaan op een rij staan en sluiten de ogen opnieuw. Ze krijgen allemaal eetbare dingen uit de natuur in hun mond. Venkel, smaakt naar dat zwarte snoep horen we ze zeggen! Daarna is basilicum aan de beurt. Als derde proeven we een vreemd plantje, het blad smaakt naar oesters. Ten slotte worden ze nog verwend met een vingertje honing.
We gaan op weg naar ons volgende zintuig, voelen wordt het deze keer. Ze krijgen de opdracht een voorwerp te zoeken in het bos. Het moet iets zijn dat zo klein is dat het in je hand past. Ze hollen het bos en vinden al snel iets. We komen allemaal terug samen en gaan in een grote kring staan. In ons rechterhand stoppen we ons voorwerp. Het rechterhand geven we aan wie rechts van ons staat, met ons linkerhand ontvangen we iets van wie links van ons staat. Ze voelen goed, maar mogen niet kijken! Ze proberen te raden wat het is en benoemen het: een beukennootje, een blaadje, een beetje aarde, een takje, een doorn, …
Als laatste (wegens tijdsgebrek werd dit onze laatste, we moesten de belbus halen en zetten het op een loopje!) gaan we voor het zintuig zien. Er wordt verteld dat prooidieren zich altijd proberen te verstoppen in het bos, wie zich camoufleert valt natuurlijk minder op. Nu is het hun beurt. Charlotte en Evelyn zijn de jagers, snelle vossen die graag een konijntje lusten! De kinderen moeten zich zo goed mogelijk proberen camoufleren in het bos, ze mogen zich ‘verkleden’ met takken en bladeren. De vossen heb geen geluk vandaag, geen enkel konijntje te vinden in het bos!
Een eerste uitstap kon plaatsvinden. Naar waar? Het Muziekbos natuurlijk!
Al lopend haalden we nipt de belbus. Oef!
Aangekomen in het Muziekbos mochten we het huisje gebruiken van een lieve heks. De heks was er jammer genoeg niet, al hadden enkele kinderen de zwarte hoed van de heks gespot in de bomen. Even paniek, maar gelukkig was het een heel lieve heks!
We trekken het bos in en gaan aan de hand van onze zintuigen de natuur rondom ons verkennen.
De kinderen sluiten de ogen en kiezen een zintuig om mee te starten door naar hun ogen, neus, mond, oren of handen aan te wijzen. Een meerderheid heeft precies nog wat honger en kiest voor smaak. Ze gaan op een rij staan en sluiten de ogen opnieuw. Ze krijgen allemaal eetbare dingen uit de natuur in hun mond. Venkel, smaakt naar dat zwarte snoep horen we ze zeggen! Daarna is basilicum aan de beurt. Als derde proeven we een vreemd plantje, het blad smaakt naar oesters. Ten slotte worden ze nog verwend met een vingertje honing.
We gaan op weg naar ons volgende zintuig, voelen wordt het deze keer. Ze krijgen de opdracht een voorwerp te zoeken in het bos. Het moet iets zijn dat zo klein is dat het in je hand past. Ze hollen het bos en vinden al snel iets. We komen allemaal terug samen en gaan in een grote kring staan. In ons rechterhand stoppen we ons voorwerp. Het rechterhand geven we aan wie rechts van ons staat, met ons linkerhand ontvangen we iets van wie links van ons staat. Ze voelen goed, maar mogen niet kijken! Ze proberen te raden wat het is en benoemen het: een beukennootje, een blaadje, een beetje aarde, een takje, een doorn, …
Als laatste (wegens tijdsgebrek werd dit onze laatste, we moesten de belbus halen en zetten het op een loopje!) gaan we voor het zintuig zien. Er wordt verteld dat prooidieren zich altijd proberen te verstoppen in het bos, wie zich camoufleert valt natuurlijk minder op. Nu is het hun beurt. Charlotte en Evelyn zijn de jagers, snelle vossen die graag een konijntje lusten! De kinderen moeten zich zo goed mogelijk proberen camoufleren in het bos, ze mogen zich ‘verkleden’ met takken en bladeren. De vossen heb geen geluk vandaag, geen enkel konijntje te vinden in het bos!
RSS-feed