Regen? Sneeuw? Zon? Niets houdt ons tegen om te ravotten in de tuin.
Springen in de plassen. Koken met modder, zand en takken. Modderschmink. Zandkastelen en dammen bouwen. Kampen bouwen. Klimmen en klauteren. Alles is mogelijk in de tuin. Hindernisen nemen, springen in de hoepels en heel wat parcours uitvinden.
Je ziet ze allemaal genieten van de vrijheid die de tuin hen biedt. Elk op hun eigen manier. Een topper voor iedereen: buiten picknicken!
Krijgen jullie er ook zin in? Volg ons maar...wij tonen jullie de weg!
​​

Joepie!!!
Het is zover. De speelplaats is bedekt met een mooie laag sneeuw. We zaten er zolang op te wachten. 
Jullie raden het goed: dit zorgde voor heel wat sneeuwpret. Onze sneeuwavonturen startten op het pleintje. We moeten nog wennen: het is toch wel erg koud.
Sleeën zorgen op de speelplaats voor reuzepret. Ook onze ijspetanque werd een groot succes.
Geniet maar mee van onze winterse avonturen.

...valt er ook heel wat te beleven!

Voor sommigen is de klas een goedgekende plek, voor anderen is die nog nieuw.
Elk op hun eigen ritme ontdekken ze wat de klas te bieden heeft. 
Samen huizen bouwen voor de kabouters en er verhalen rond verzinnen. Samen werken aan een poppenspel en ze met heel veel plezier voor iedereen spelen. De klas versieren, knutselen en tekenen, parcours bouwen.
Elke week nieuwe schilderstechnieken ontdekken en ermee experimenteren. Soepgroenten schillen en snijden helpen ons om heel wat vaardigheden te oefenen.
Je leest het al: we vervelen ons niet!
​

De laatste avonturen in onze klas werden geschreven om het hoofdstuk 2020 af te sluiten.
​

Tijdens de herfstvakantie werd onze speelplaats omgetoverd tot een echt speelparadijs. 
Een nieuw huis met een glijbaan. Nieuwe banken. Nieuwe tafels. Heel wat hout om te bouwen.
Zon? Regen? Wind? Niets houdt ons tegen om buiten te ravotten! 

We nemen jullie mee voor een kijkje in onze klas en ook een beetje daarbuiten. Voor even zijn jullie de vliegen die alles van dichtbij kunnen meemaken, zonder geluid weliswaar.
De afgelopen weken werd er heel wat gedaan. De kinderen hebben niet stilgezeten.
In de kring werd er heel wat verteld en gespeeld (meer over deze gesprekken lees je in ons logboek). De vaste dagactiviteiten werden door de verhalen en input van de kinderen elke keer anders.
In de hoeken werd er gretig gespeeld. 
Kokkerellen en voor de poppen zorgen. Leuke verhalen uitvinden met de kabouters. Magie en ontdekking op de lichttafel. Bouwen in het groot en in het klein. Reizen met de trein. Leuke creaties maken aan de knutseltafel. Lekker experimenteren. 
Je vermoedde het al! Veel te veel om allemaal op te noemen. Wat jullie er jammer genoeg niet bij hebben: de leuke verhalen, de liedjes, de gesprekjes, ... (we laten het aan jullie over om deze er zelf bij te bedenken)
Veel kijkplezier!

Er werd heel wat verhuisd in onze klas! Een leuke aanzet om vanalles te gaan doen met dozen. Of waren het toch geen dozen???
Het verhaal "Dit is geen doos" (van Antoinette de Jong) inspireerde de kinderen. Net zoals in het verhaal waren onze dozen eigenlijk ook geen dozen. 
Grote dozen om ons in te verstoppen, dozen als poezenmanden, dozen om heel wat in te stoppen, harde dozen om te timmeren, dozen om te schilderen, dozen om in te stappen, dozen om door te kruipen, .... Je leest het al! De dozen werden multifunctioneel ingezet voor 1000 keer meer dozenpret!
​

We trokken met grootse plannen het bos in. Op ons programma mochten picknicken in het bos en een kamp bouwen zeker niet ontbreken. 
Iedereen had er heel veel zin in. Na een gezellige autorit kon het gote bosavontuur beginnen: modder, bomen, paddenstoelen, vruchten, bladeren, dieren, wind en nog zoveel meer!
Wat een feest voor onze zintuigen! Geen tijd om ons te vervelen. Hollen op de paden, samen de berg naar boven, dansen tussen de bladeren en op boomstammen, stappen door de modder, springen in de modderplassen, smullen van de pannenkoeken, een plekje zoeken voor een kamp, sleuren met grote takken weer naar beneden stormen, onze laarzen en handen spoelen in een beekje en  hollen naar de auto.
Een voormiddag om niet te vergeten!

Er werd een spel rond slakken meegebracht, naar de klas.
Het was een vochitige dag, ideaal weer om slakken te gaan zoeken: in de tuin, op het pleintje.
We lieten de slakken kruipen over een zwart blad, zo toverden ze de mooiste tekeningen. Dikke slakken maken dikke sporen, dunne slakken, dunne. Kijk zelf maar....
Trage slak, ik dacht het niet, ze ontsnapten voor we het wisten en konden zelf ondersteboven kruipen!
We gaven ze blaadjes om zich onder te verstoppen, want we vonden enkel naaktslakken, geen huisjesslak.

Nog maar net ons klasje goed en wel verkent en we trokken er al op uit! De appeltjes waren vroeg rijp dit jaar, dus mochten we ze niet missen. We proefden ze allemaal van lekker zoet tot heerlijk zuur. Niet elke appel was even makkelijk te plukken. In sommige appels woonde er een diertje.
We keken waar de schapen sliepen, aten en dronken.
We klommen de berg op en holden hem naar beneden.
We lazen een kamisjibai met onze poep in het gras.
In het gras ontdekten we kaka's van schapen.
​We gaven de kippen eten en konden 'de aaikip' ook echt aaien.
We gingen op zoek naar het ei van egel (verhaal kamishibai) en brachten een bezoek bij de koeien. De koeien leken al even nieuwsgierig als wij!